klóþang

Klóþang er að stofni til kvíslgreint, sem sést vel ef maður skoðar endagreinarnar, en vegna hliðarsprota sem vaxa út úr stofninum virðist plantan fljótt á litið óreglulega greinótt. Greinarnar eru flatvaxnar. Loftfylltar bólur eru með mismiklu millibili á greinunum. Bólurnar eru venjulega þéttastar nálægt endum greinanna en gisnari eftir því sem neðar dregur. Á hverju ári myndast ein ný loftbóla rétt neðan við enda greinanna. Greinar klóþangs verða um einn cm á breidd og plantan sjálf er oftast 0,5 til einn metri á lengd en getur orðið allt að tveimur metrum. Á vorin vaxa litlir uppblásnir belgir út úr hliðum greinanna. Það eru æxlunarfærin sem detta af þegar plantan æxlast um sumarið.

Klóþang er oftast gulbrúnt á að líta, þar sem það liggur í fjörunni, en ef því er velt við sést að neðstu hlutar þess, sem eru í skugga, eru ólífugrænir. Talið er að klóþang geti orðið meira en 100 ára gamalt.

Klóþang vex umhverfis allt Ísland og er líklega sú tegund lífvera sem mest er af í fjörum hér við land. Klóþang vex aðallega í fremur skjólsælum grjót- og klapparfjörum en finnst þó einnig í brimasömum fjörum.

Æxlun klóþangsins fer þannig fram að á vorin vaxa æxlunarsprotar út úr hliðum greinanna. Þeir belgjast út og verða holir að innan og eru þá kallaðir kynbeð. Í kynbeðunum myndast ýmist egg eða frjó, eftir því hvort um er að ræða karl- eða kvenplöntu. Egg og frjó eru fullþroska í maí eða júní og losna þá úr kynbeðunum og sameinast í sjónum. Eftir frjóvgun sekkur eggið til botns þar sem það spírar og vex upp í nýja klóþangsplöntu.

Margar tegundir þörunga og dýra festa sig á klóþangið og nefnast ásætur. Flestar þessara tegunda má einnig finna á öðrum þörungum eða á botninum. Ein tegund, þangskeggið (Polysiphonia lanosa), sem er rauðþörungur, vex þó eingöngu á klóþangi og er jafnframt sú tegund sem að öllu jöfnu er mest af á klóþanginu.

Á Reykhólum í Breiðafirði er framleitt klóþangsmjöl. Það fæst úr klóþangi sem aflað er með þangskurðarprömmum víða á Breiðafirði. Erlendis er mjölið aðallega notað til framleiðslu á gúmmíefninu algíni, sem meðal annars er notað í ýmiss konar matvælaframleiðslu. Aðeins lítill hluti framleiðslunnar er notaður innanlands sem fóðurbætir og til framleiðslu á áburði.